توقیع مبارک حضرت بقیةالله (روحی له الفداء) در مورد ابوالعباس خضر بن ابی صالح:

حدثنا ابومحمد عمار بن الحسین بن الاسحاق الا سروشنی، رضی الله عنه، قال حدثنا ابوالعباس الخضر بن ابی صالح الجندی، رضی الله عنه،‌ انه خرج الیه من صاحب الزمان(ع) توقیع بعد ان کان اغری بالفحص و الطلب و صارعن وطنه لیتبین له ما یعمل علیه و کان نسخة التوقیع:
من بحث فقد طلب، و من طلب فقد ذل، و من ذل فقد اشاط و من اشاط فقد اشرک.
قال: فکف عن الطلب و رجع.(1)
هر کسی که درباره من جستجو کند، به دنبال من آمده است. و هر کس برای پیدا کردن من کوشش کند، دشمن را به سوی من راهنمایی کرده است. و هر کس دشمن را به سوی من رهنمون شود، جان مرا به خطر انداخته است. و هر کس از نظر جانی خطری متوجه من کند، مشرک است.
و بدین ترتیب،‌ خضربن ابی صالح که مدتها در طلب مقام مقدس حضرت بقیة الله،
روحی له الفداء در شهرها و بلاد در جستجو بود،‌ دست از این کار برداشته، به منزل خود بازگشت.
-همان گونه که خوانندگان ارجمند ملاحظه می فرمایند از این فرمان استفاده می شود که فحص و جستجو جهت پیدا کردن آن حضرت در زمان غیبت، جایز نیست. و البته هیچ کس در هر مقامی و دارای هر قدرتی که باشد امکان دسترسی به آن حضرت را نخواهد داشت و غرض،‌ هدایت و راهنمایی دوستان است که راه رضا و تسلیم را ترک نکنند و تا روز موعود همچنان بسوزند و در انتظار آن آب حیات بسر برند. اللهم عجل فرجه و انجز له ما وعدته و انتقم له من اعدائه.(2)

توقیع مبارک حضرت بقیةالله (روحی له الفداء) به افتخار ابی صالح خجندی:

من بحث فقد طلب، و من طلب فقد دل، و من دل فقد اشاط و من اشاط فقد اشرک.(3)
ماجرای ابی صالح خجندی به طور اختصار این است که نامبرده نهایت درجه علاقه بلکه عشق شدید به زیارت بقیة الله، روحی له الفداء را داشت و برای رسیدن به آب حیات (دیدار حضرت مهدی، روحی اله الفداء) تلاش بسیار می کرد و سرانجام عریضه ای به پیشگاه مقدس امام عصر(ع) به وسیله جناب حسین بن روح (نایب خاصّ آن حضرت) تقدیم داشت و طی آن علاقه و اشتیاق شدید و جستجوی خود را در شهرها برای پیدا کردن آن وجود مقدّس به عرض رساند. حضرت، روحی له الفداء، در پاسخ چنین فرمودند:
هر که درباره من جستجو کند، به دنبال من آمده است و هر که برای پیدا کردن من کوشش کند، دشمن را به سوی من راهنمایی کرده است و هر کس دشمن را به سوی من رهبری کند، جان مرا در خطر انداخته است و هر کس که از نظر جانی خطری متوجه من کند، مشرک است.

پی نوشت ها :

1-کلمة الامام المهدی(ع)،‌ص 548.
2-بارالها در فرج او تعجیل فرما وعده ات را در حق او محقق کن و از دشمنانش انتقام گیر.(ن.)
3-بحارالانوار، ج 53، ص 196.

منبع: خادمی شیرازی، محمّد، (1387)، تحفه امام مهدی، تهران، نشر موعود عصر(عج)، چاپ سوم